In voorbije eeuwen zagen we schepen van hout met zeilen zo groot als huizen aan de horizon voorbij gaan. Maar door de eeuwen heen is de scheepvaart flink veranderd. Met de industrialisatie zijn schepen groter en massiever geworden, stalen kolossen aangedreven door stampende motoren. Hoewel de schepen zelf flink zijn veranderd, is datgene wat deze schepen aan het land bindt nog onveranderd. De trossen van een schip, de ankers van touw, die schepen aan land meren. 

Terneuzen heeft een lange geschiedenis die verweven is met de zee en scheepvaart. Deze verbondenheid met de zee is niet alleen karakteristiek voor Terneuzen, maar eigenlijk voor de hele provincie Zeeland. De tros is een mooi symbool van de binding tussen het schip en de kade of de zee met het land. Daarnaast zit de kracht van touw in de samenwerking van alle losse delen, net zoals Zeeland, een eilandenrijk dat samen meer is dan de som der delen. 

De uitkijktoren is gebaseerd op dit touw, een krachtig materiaal dat door zijn pure vorm en draaiing elegantie uitstraalt. Wanneer je langs de toren beweegt, op het vaste land of een passerend schip, lijkt de toren mee te draaien en steeds weer een nieuw vergezicht te bieden. 

Waar touw vaak uit drie vervlochten strengen bestaat, is de toren opgebouwd uit twee draaiende trappen. Deze trappen zijn verbonden met elkaar op verschillende niveaus, wat doet denken aan een DNA-streng. Dit symboliseert het DNA van Terneuzen, waar de zee en scheepvaart onlosmakelijk mee verbonden is. Naast het symbolische karakter biedt deze opbouw op verschillende hoogtes weidse vergezichten van Terneuzen, de Westerschelde en de Noordzee. 

De uitkijktoren is opgebouwd uit twee hoofdmaterialen. De buitenzijde van de trappen is bekleed met verduurzaamd hout, wat refereert naar de oude schepen van hout en het pure en vertrouwde karakter van het land. De interne draagconstructie, waar de verschillende uitkijk platforms in zijn verwerkt, symboliseert de moderne scheepvaart en het ruige en onstuimige karakter van de zee. 

Daarom is hier gekozen voor een stalen constructie, behandeld met rode verf als referentie naar de antifouling coating op de romp van moderne schepen. Om de rotatie in de toren te versterken, als medium voor info en speelmogelijkheden én om het ruwe karakter van de interne stalen constructie te versterken zijn er stalen panelen tegen de klok aan de constructie bevestigd. De twee hoofdmaterialen zijn daarnaast ook kenmerkend voor moderne trossen, waarvan de kern van staal is en het touw van houtachtige vlas. 

De combinatie van deze materialen en de expressieve vormentaal in de uitkijktoren zorgen voor een nieuw icoon voor Terneuzen met een ‘tegendraads’ karakter, de Terneuzen Touw-er.